Σχήμα λόγου, η κατάργηση των μνημονίων και σ' ανώτερα..

Χρειάζεται μεγάλο θράσος να λες προεκλογικά ότι θα καταργήσεις το μνημόνιο με ένα νόμο και τέσσερις σχεδόν μήνες μετά τις εκλογές να λες, χωρίς περιστροφές, ότι οι προεκλογικές σου εξαγγελίες ήταν «σχήμα λόγου».

Δηλαδή, ό,τι υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά, μεταξύ αυτών και η κατάργηση του μνημονίου, ήταν «φούσκες» για να κλέψει την ψήφο του λαού, όπως και έγινε.

Αυτό είναι το «ζουμί» όσων είπε σε τηλεοπτική εκπομπή η πρόεδρος της Βουλής, χλευάζοντας τους λαϊκούς ανθρώπους που στήριξαν τις ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ ότι αφού σας κοροϊδέψαμε, καλά να πάθετε.

Είπε κι άλλα η Ζωή Κωνσταντοπούλου, εκφράζοντας την κυβέρνηση. Μεταξύ άλλων, ισχυρίστηκε ότι «χιλιάδες διατάξεις δεν καταργούνται με ένα νόμο».

Αφήνουμε κατά μέρος το γεγονός ότι αν η κυβέρνηση ήθελε να καταργήσει τα μνημόνια με ένα νόμο, θα έφερνε στη Βουλή και θα ψήφιζε την πρόταση νόμου του ΚΚΕ. Αυτό, όμως, προϋποθέτει σύγκρουση με το κεφάλαιο, την ΕΕ και την εξουσία τους, ενώ η πολιτική της κυβέρνησης είναι πολιτική συμβιβασμού με την ΕΕ για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Διά της Προέδρου της Βουλής, η κυβέρνηση διακηρύττει ακόμα ότι «η κατάργηση του μνημονίου προϋποθέτει πολλαπλά νομοθετήματα» και ότι «έχει ήδη ξεκινήσει να υλοποιείται, παρόλο που η κυβέρνηση δεν είναι απερίσπαστη».

Αλήθεια, όμως, ποιους από τους νόμους των μνημονίων κατάργησε η κυβέρνηση στις 100 πρώτες μέρες από την εκλογή της; Κανέναν απολύτως! Μέχρι τώρα, το μόνο που έχει να λέει είναι ότι ανέστειλε τη «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» στα επικουρικά ταμεία και ότι δεν εφάρμοσε το νόμο για το νέο υπολογισμό των συντάξεων από 1/1/2015.

Προσέξτε όμως: Ακόμα και την καταστροφική για τους συνταξιούχους ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, δεν την καταργεί, παρά μόνο την αναστέλλει, όπως παραδέχτηκε χτες ο Γ. Ρωμανιάς. Παραμένει, δηλαδή, σε ετοιμότητα να τη βγάλει από το ντουλάπι, ανάλογα με το πώς θα εξελίσσονται τα παζάρια με τους δανειστές.

Κατά τ' άλλα, ο κόσμος έχει κυριολεκτικά χορτάσει από τα «σχήματα λόγου» της κυβέρνησης. Έχουμε και λέμε: «Σχήμα λόγου» η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. «Σχήμα λόγου» η αύξηση του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ. «Σχήμα λόγου» η αναστολή των ιδιωτικοποιήσεων. «Σχήμα λόγου» η κατάργηση της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης και πάει λέγοντας...

Όλα αυτά δεν μπορούσαν, άλλωστε, να είναι τίποτα άλλο από σχήματα λόγου, γιατί ο στόχος της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου, που έχει ως υπ' αριθμόν 1 στόχο η κυβέρνηση, σημαίνει συνέχιση και όχι ακύρωση της λεγόμενης μνημονιακής πολιτικής, που στην πραγματικότητα αφορά στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ, με ή χωρίς δανειακή σύμβαση και μνημόνιο.

Πού βρισκόμαστε, λοιπόν, σήμερα; Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έχει σκοπό να καταργήσει τα προηγούμενα μνημόνια, όχι μόνο εφαρμόζει κανονικά τους εφαρμοστικούς τους νόμους, αλλά επιπλέον ετοιμάζεται με τους δανειστές να φορτώσει στις πλάτες του λαού ένα ακόμα μνημόνιο, ανεξάρτητα από το όνομα που θα δώσουν στη συμφωνία που ετοιμάζουν.

Μπροστά στις εξελίξεις, καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Πρώτα απ' όλα, να τοποθετηθούν οι διοικήσεις όλων των συνδικάτων. Να πουν στους εργαζόμενους αν συμφωνούν με το νέο «γιουρούσι» που ετοιμάζεται σε Εργασιακά και Ασφαλιστικό ή αν έχουν πρόθεση να το αντιπαλέψουν.

Το ΠΑΜΕ απευθύνεται σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και τις καλεί να αποφασίσουν τη συμμετοχή τους στα συλλαλητήρια στις 11 Ιούνη, να ετοιμάζονται για απεργία. Καθένας κρίνεται για τη στάση που θα πάρει απέναντι στο κάλεσμα αυτό του ΠΑΜΕ για ξεσηκωμό.

Αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψη μας» του Ριζοσπάστη της Τρίτης 19 Μάη 2015.

Πέφτουν οι μάσκες, ανοικτά με τους καπιταλιστές

Άνθρωποι πεινάνε αλλά η κυβέρνηση επιδοτεί την αποθεματοποίηση χοιρινού, για τα κέρδη βιομηχάνων και μεγαλεμπόρων

Να χορηγήσει οικονομική ενίσχυση για την ιδιωτική αποθεματοποίηση χοίρειου κρέατος αποφάσισε η κυβέρνηση, με στόχο οι βιομηχανίες επεξεργασίας και εμπορίας κρέατος να κρατήσουν το χοιρινό κρέας φυλαγμένο στις αποθήκες τους για να μην χάσουν κέρδη από την πτώση της τιμής του. Η εν λόγω αποθεματοποίηση μπορεί να έχει διάρκεια έως 5 μήνες και η επιδότηση φτάνει ως τα 305 ευρώ ανά τόνο, από την οποία θα ευνοηθούν κυρίως οι βιομήχανοι, οι μεγάλες χοιροτροφικές μονάδες και οι μεγαλέμποροι κρέατος.

Γι' αυτό άλλωστε ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Επεξεργασίας Κρέατος (ΣΕΒΕΚ) «έτρεξε» αμέσως να ενημερώσει τα μέλη του για την αποθεματοποίηση.

Υλοποιώντας τη σχετική απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που πάρθηκε στις 24 Φλεβάρη, το υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας αποδεικνύει πόσο πιστή στην υλοποίηση της κοινοτικής πολιτικής στήριξης των μονοπωλίων είναι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως επισημαίνει η «Πανεπιστημονική και Συνεργαζόμενοι» (Πανγεωτεχνικό Αγωνιστικό Μέτωπο). Τονίζει ακόμα ότι «σε μια περίοδο που τα τρόφιμα λόγω υψηλών τιμών είναι απλησίαστα για τα φτωχά λαϊκά στρώματα, που το εισόδημα των καταναλωτών μειώνεται, που εκατομμύρια είναι άνεργοι και ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, που λιποθυμάνε παιδιά από την πείνα ή υποσιτίζονται, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αποφασίζει να επιδοτήσει (με λεφτά από φορολόγηση εργαζομένων) τις βιομηχανίες επεξεργασίας και εμπορίας κρέατος και τις μεγάλες χοιροτροφικές μονάδες ώστε να κρατήσουν το χοιρινό κρέας φυλαγμένο στις αποθήκες τους».

Αναφέρει ακόμα ότι «κυνικά η ΕΕ και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ισχυρίζονται ότι ο λόγος εφαρμογής του μέτρου της αποθεματοποίησης (εφαρμόζεται και σε άλλα προϊόντα όπως βούτυρο, αποβουτυρωμένη σκόνη γάλακτος τυροκομικά, ελαιόλαδο) είναι για "να σταματήσει η πτώση της τιμής του χοίρειου κρέατος λόγω της αύξησης της ευρωπαϊκής παραγωγής". Δηλαδή παραδέχονται ότι επιδοτούν την αποθεματοποίηση ώστε να μην έχουν χασούρα οι βιομηχανίες, οι μεγαλέμποροι και οι μεγαλοχοιροτρόφοι από τις χαμηλές τιμές των εμπορευμάτων τους. Προστατεύουν τα μονοπώλια που είχαν επενδύσει στις εξαγωγές χοιρινού στη Ρωσία και επλήγησαν από το ρωσικό εμπάργκο. Για άλλη μια φορά βγαίνει με τον πιο κρυστάλλινο τρόπο στην επιφάνεια ότι στη λεγόμενη οικονομία της "ελεύθερης αγοράς" κουμάντο κάνουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι».

Η «Πανεπιστημονική και Συνεργαζόμενοι» καλεί τους ανέργους, τους μισθωτούς του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, τους αυτοαπασχολούμενος, τους φτωχούς αγρότες και τους κτηνοτρόφους να βγάλουν συμπεράσματα και να «βάλουν στο στόχαστρό τους το σημερινό δρόμο ανάπτυξης της ΕΕ και των μονοπωλίων, που καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις στο βωμό του κέρδους και δεν διασφαλίζει φθηνά και υγιεινά τρόφιμα για το λαό. Να δημιουργήσουν με την οργάνωση του αγώνα τους τις προϋποθέσεις για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα έχει στο επίκεντρό του την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών». 

«Επανεκκίνηση της οικονομίας» χωρίς τους αυτοαπασχολούμενους

 

ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΕΗ ΣΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ.

«Μετά βαΐων και κλάδων» κατατέθηκε, τελικά, στη Βουλή το νομοσχέδιο με τον πομπώδη τίτλο «Ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας», που αφορά τα χρέη στην εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Τα μέσα ενημέρωσης το υποδέχτηκαν με διθυράμβους, και οι «θεσμοί» - πρώην τρόικα - με ένα αναμενόμενο βέτο, έδωσαν την ευκαιρία σε κάποιους υπουργούς να «ανεβούν στα κεραμίδια».

Στις συνθήκες της επικοινωνιακής «άνοιξης» που ζούμε με τη νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, το project είναι απόλυτα πετυχημένο. Στην πραγματικότητα της καπιταλιστικής οικονομίας, την «επανεκκίνηση» της οποίας υπόσχεται να εξασφαλίσει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, όμως, τι γίνεται; Για όποιον αναλογιστεί τη σημερινή κατάσταση της μεγάλης πλειοψηφίας των αυτοαπασχολούμενων, και κάνει τον κόπο να διαβάσει προσεκτικά τις ρυθμίσεις, τα πράγματα δεν είναι όπως παρουσιάζονται.

Ρυθμίσεις; Ναι, αλλά για ποια χρέη;

Για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, να δούμε καταρχήν τι προβλέπει συνοπτικά το νομοσχέδιο.

Ρύθμιση των ληξιπροθέσμων οφειλών μέχρι 1/3/2015 στην εφορία, σε 1-100 μηνιαίες δόσεις με έκπτωση προστίμων και τόκων από 100% έως 30% αντίστοιχα. Η ρύθμιση λήγει την 26/5/2015.
Ρυθμίζονται χρέη μέχρι την 1/2/2015 προς τον ΟΑΕΕ σε 1-100 μηνιαίες δόσεις, με έκπτωση επί των προσαυξήσεων 100% - 50%. Η ρύθμιση λήγει την 30/4/2015.

Σημασία έχουν και οι «λεπτομέρειες».

Για οφειλές πάνω από 5.000 ευρώ, θεσπίζεται επιτόκιο 3% ετησίως. Δεν είναι και λίγο σε συνθήκες πληθωρισμού κοντά στο 0%. Δηλαδή, σε 100 μήνες, οι οφειλές μαζί με τις εναπομένουσες προσαυξήσεις, θα πάρουν 12% - 13% πάνω.
Οποιος δεν είναι συνεπής (δεν πληρώσει ή καθυστερήσει μερικές δόσεις) χάνει τη ρύθμιση και βρίσκεται αντιμέτωπος με το σύνολο της αρχικής οφειλής και όλες τις νομικές και οικονομικές συνέπειες που συνεπάγεται. Το ίδιο παθαίνει και όποιος δεν πληρώσει στην ώρα τους τις υποχρεώσεις του από εδώ και πέρα.

Καταργούνται, βέβαια, οι ποινικές διώξεις για τους οφειλέτες του ΟΑΕΕ. Πρόκειται για έναν νόμο της χούντας, που είναι αδύνατον να εφαρμοστεί πλήρως, γιατί δεν υπάρχουν φυλακές ικανές να στεγάσουν 575 χιλιάδες οφειλέτες του Ταμείου.

Και το κυριότερο!

Τι είναι αυτό που ρυθμίζεται;

Οποιος ανοίξει την καρτέλα του στο taxis, τι θα βρει στη στήλη ληξιπρόθεσμες οφειλές; Φορολογία εισοδήματος 26% από το πρώτο ευρώ χωρίς αφορολόγητο (ληστεία δηλαδή), τέλος επιτηδεύματος (χαράτσι), ΕΝΦΙΑ (κι άλλο χαράτσι), και διάφορα χρέη, που, μπροστά στη φορολογική καταιγίδα και την οικονομική ανέχεια, έχασε το λογαριασμό και δεν κατάφερε να πληρώσει. Αρα, μιλάμε για αντιλαϊκούς φόρους, και όχι για «πατριωτικό καθήκον», όπως ψελλίζει η κα Βαλαβάνη.

Οποιος ανοίξει τον φάκελο της εισφοράς του ΟΑΕΕ, τι θα δει; Ενα ποσόν, που είναι αδύνατον να πληρώσει χωρίς να λιμοκτονήσει. Εδώ, δεν έχουμε να κάνουμε με στοχευμένη εισφοροδιαφυγή, όπως διατείνονται ορισμένοι «πονηροί πολιτευτές», αλλά για ένα πανάκριβο ασφάλιστρο, για την πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων, στις σημερινές συνθήκες. Δεν είναι ανεγκέφαλοι, οι μισοί ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ που χρωστούν σήμερα στο Ταμείο, να ρισκάρουν τη σύνταξη και την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη χωρίς λόγο. Δεν έχουν να πληρώσουν. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Δεν θα αρνηθούμε, παρ' όλα αυτά, ότι οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις της νέας κυβέρνησης είναι βελτιωμένες σε σχέση με τις αντίστοιχες ρυθμίσεις της προηγούμενης. Δηλαδή, το τυράκι είναι πιο ελκυστικό.

Η φάκα, όμως, πού είναι;

Ποιος ωφελείται τελικά;

Αν εξετάσουμε τα πράγματα από τη σκοπιά του κρατικού προϋπολογισμού, είναι γεγονός ότι η εκτίναξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών προκάλεσε σοβαρές δυσκολίες στη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών.

Η διόγκωση των απλήρωτων ασφαλιστικών εισφορών μεγάλωσε και τα ταμειακά προβλήματα στον ΟΑΕΕ, που δυσκολεύεται να πληρώσει τις συντάξεις, παρά το άγριο πετσόκομμά τους τα προηγούμενα χρόνια. Για να μην υποχρεωθεί σε στάση πληρωμών, απορροφά κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό. Και αυτό, μαζί με τα ανάλογα προβλήματα στα άλλα ασφαλιστικά ταμεία, εντείνει παραπέρα τη δημόσια διαχείριση.

Μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει, όμως, τα τοκοχρεολύσια και τα κρατικά χρέη τρέχουν. Και η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να τηρήσει στο ακέραιο τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας.

Εδώ χρειάζονται ορισμένες αποσαφηνίσεις.

Από τα 76 δισ. των οφειλών προς το Δημόσιο, 1,6 δισ. τα χρωστούν μικροοφειλέτες μέχρι 3.000 ευρώ, 3.174.000 φυσικά πρόσωπα (κατά τεκμήριο λαϊκά στρώματα) και 357.000 επιχειρήσεις (κατά τεκμήριο μικροεπιχειρήσεις). Ομως, τα χρέη όσων χρωστούν πάνω από 1 εκατ. ευρώ (οι μεγαλοκαρχαρίες δηλαδή) ανέρχονται σε 60,4 δισ. Και μια λεπτομέρεια. Από το σύνολο των οφειλών, μόνο τα 9 δισ. θεωρούνται «εισπράξιμα» από το υπουργείο Οικονομικών, τα υπόλοιπα ανήκουν σε μεγάλες επιχειρήσεις που πτώχευσαν, μεγαλοεπενδυτές που εξαφανίστηκαν κ.λπ. Στοιχηματίζουμε, χωρίς κανένα ρίσκο, ότι τα χρέη των λαϊκών στρωμάτων ανήκουν στα «εισπράξιμα».
Τα αδιέξοδα του ΟΑΕΕ δεν τα προκάλεσαν οι συνταξιούχοι που πλήρωσαν μέχρι τελευταία δεκάρα τις εισφορές τους, αλλά η αναιμική κρατική χρηματοδότηση για δεκαετίες, που εξαΰλωσε τα αποθεματικά. Πότε με πρόσχημα την οικονομική ανάπτυξη, πότε για την ΟΝΕ, το κράτος δεν εκπλήρωσε ούτε τις υποχρεώσεις που είχε νομοθετήσει.

Και στους πονηρούς που φορτώνουν τη διόγκωση του κρατικού χρέους στον «έκλυτο βίο» των λαϊκών στρωμάτων, θυμίζουμε τα δανεικά κι αγύριστα των μεγαλοεπενδυτών, τις νόμιμες φοροαπαλλαγές του μεγάλου κεφαλαίου, τα δισ. των επιδοτήσεων, τα κρατικά δάνεια για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τις υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες κ.λπ.

Με λίγα λόγια, τι επιδιώκει η κυβέρνηση με τέτοιου είδους μέτρα;

«Ζεστό» χρήμα στα κρατικά ταμεία άμεσα, για να διευκολύνει τα παζάρια και τους ελιγμούς της αστικής τάξης στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Ταυτόχρονα, επιχειρεί να λύσει και μεσοπρόθεσμα προβλήματα ρευστότητας του κρατικού προϋπολογισμού, για την ομαλή εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους προς τα μονοπώλια. Και αυτά, στην πλάτη των λαϊκών στρωμάτων.
Να λοιπόν και η φάκα.

Είναι λύση για τους αυτοαπασχολούμενους;

Ο ανυποψίαστος αναγνώστης, δίκαια, θα αναρωτηθεί.
Τι μας λες τώρα; Εδώ τα χρέη μάς έχουν γονατίσει, η κυβέρνηση προσφέρει λύση, και θα πούμε όχι στη διευθέτησή τους; Πώς θα πάρουμε ανάσα;
Κανένας δεν θα πει όχι σε μια ρύθμιση. Να μη δούμε, όμως, και τι μας επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον; Για να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε και την κάθε λύση...
Το 26% θα υπάρχει και στις φετινές φορολογικές δηλώσεις, μαζί με το τέλος επιτηδεύματος. Ο ΕΝΦΙΑ και όλα τα άλλα χαράτσια, είναι επίσης εδώ. Αν πέρσι και πρόπερσι, δεν έγινε δυνατόν να πληρωθούν, με ποιο θαύμα θα πληρωθούν φέτος μαζί με τη δόση; Αλλιώς, η ρύθμιση πήγε περίπατο.
Η εισφορά στον ΟΑΕΕ θα είναι η ίδια και τα επόμενα δίμηνα. Οποιος χρησιμοποιήσει τη διάταξη για υποβιβασμό μέχρι τρεις ασφαλιστικές κλάσεις που προσφέρεται, θα γλιτώσει 100 - 150 ευρώ, αλλά υποβαθμίζει τη μελλοντική του σύνταξη. Θα σωθεί; Γιατί, αν δεν πληρώσει την εισφορά μαζί με τη δόση, τα χρέη θα επανέλθουν απειλητικότερα.

Και άντε πήραμε με χίλια βάσανα μια ανάσα. Για πόσο; 

Η κρίση κρατάει χρόνια. Φως στο τούνελ δεν φαίνεται. Σε έξι μήνες, σε ένα χρόνο, θα δούμε καλύτερες μέρες; Ακόμα και αν βελτιωθούν οι δείκτες της οικονομίας, οι αυτοαπασχολούμενοι θα σέρνουν το βάρος παλαιών και νέων χρεών. Και όχι μόνο αυτό. Θα αντιμετωπίσουν τις μεγάλες επιχειρήσεις και τα μονοπώλια με χειρότερους όρους. Η απελευθέρωση της αγοράς και η μονοπώληση «τσακίζουν κόκαλα». Και η νέα κυβέρνηση δίνει όρκους πίστης στον ΟΟΣΑ και την «εργαλειοθήκη» του. Υποσχέθηκε ότι θα «...αφαιρέσει φραγμούς στον ανταγωνισμό βασισμένη σε στοιχεία που θα αντλήσει από τον ΟΟΣΑ...». Αυτά υπέγραψε στη νέα συμφωνία στο Γιούρογκρουπ, για να μην ξεχνιόμαστε.

Επομένως, «άνθρακες ο θησαυρός».

Να μην αφήσουμε στην άκρη και τις πλειοψηφίες στη ΓΣΕΒΕΕ και την ΕΣΕΕ, που «μέσα στην καλή χαρά» χαρακτηρίζουν τις ρυθμίσεις ευεργετικές. Αυτές, άλλου είδους επιχειρήσεις έχουν στο μυαλό τους, «ανταγωνιστικές», «καινοτόμες», «εξωστρεφείς» και πάει λέγοντας. Καμία σχέση με τους εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και τα ζόρια που τραβάνε.

Πέρα από ψευδαισθήσεις και αυταπάτες

Για την ανακούφιση της πλειοψηφίας των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, άλλα μέτρα είναι απαραίτητα.

Κατάργηση των αντιλαϊκών φορολογικών νόμων και αναδρομική διαγραφή των φόρων που επιβλήθηκαν με αυτούς.
Γιατί το φορτίο είναι άδικο και βαρύ.

Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 30% σήμερα, χωρίς απώλεια των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, και αναδρομικά για την περίοδο της οικονομικής κρίσης.
Για να μπορέσει ο κάθε αυτοαπασχολούμενος να πάρει τη σύνταξη που δικαιούται.

Διαγραφή όλων των προσαυξήσεων για χρέη στον ΟΑΕΕ και το Δημόσιο και κατάργηση της αντίστοιχης ενημερότητας.
Για να απαλλαγεί από την τοκογλυφία.

Κατάργηση του ΚΕΑΟ για χρέη στον ΟΑΕΕ, καμία κατάσχεση πρώτης κατοικίας. Αναστολή άλλων κατασχέσεων.
Για να γλιτώσει από τους εκβιασμούς.

Μακρόχρονη ρύθμιση, με δόσεις που να μην ξεπερνούν το 10% του διαθέσιμου εισοδήματος.
Γιατί δεν μπορεί να δουλεύει μόνο για τις δόσεις. Πρέπει να ζήσει και την οικογένεια.

Αυτές είναι οι θέσεις του ΚΚΕ, ανάμεσα σε άλλες, και ανταποκρίνονται στα συμφέροντα των εκατοντάδων χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ.

Το ΚΚΕ λέει κι άλλα. Αν κάτι χρειάζεται «επανεκκίνηση», είναι οι αγωνιστικές διεκδικήσεις των αυτοαπασχολούμενων, η αναζωογόνηση των σωματείων, ένα αντιμονοπωλιακό πλαίσιο δράσης μαζί με τα άλλα λαϊκά στρώματα, που να παίρνει υπόψη του και τα άμεσα και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα, να ανοίγει προοπτικές.

Κάθε αναμονή, κάθε εφησυχασμός για τους κυβερνητικούς χειρισμούς, προκαλεί νέα αδιέξοδα. Καμιά εμπιστοσύνη στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, ο ρόλος τους είναι να μπερδεύουν και να αποπροσανατολίζουν. Αυτό το πλαίσιο πάλης υπάρχει, υιοθετείται από την ΠΑΣΕΒΕ και τους συνδικαλιστικούς φορείς που την συγκροτούν. Και αν γίνει υπόθεση της μεγάλης μάζας των αυτοαπασχολούμενων, μπορεί να δώσει άμεση και χειροπιαστή διέξοδο.

Του
Βασίλη ΜΑΜΑΗ*
* Ο Β. Μαμάης είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

Οι λαϊκές προσδοκίες έγιναν «εγωισμός και ανυπομονησία»;

Αναμενόμενο από μια κυβέρνηση που έχει κάνει σημαία της τους στόχους του κεφαλαίου, να μη γίνεται ούτε λόγος για ανάκτηση των απωλειών που κατέγραψαν τα τελευταία χρόνια οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, πόσο μάλλον για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. Ακόμα και εμβληματικά της «μνημονιακής» πολιτικής μέτρα, για τα οποία μέχρι πρότινος ο ΣΥΡΙΖΑ διαρρήγνυε τα ιμάτιά του, σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τα αξιοποιεί, προκειμένου να εισρεύσει χρήμα στα κρατικά ταμεία για την κάλυψη αναγκών ξένων προς αυτές του λαού.

Αντί όμως τα στελέχη τους να σιωπούν, τολμούν να ζητάνε και τα ρέστα. «Η επιθετική διατύπωση ποικίλων αιτημάτων συνήθως εκφράζει τη με σχέδιο υπονομευμένη πραγματικότητα που απελπίζει τους ανθρώπους. Αρκετές φορές όμως κρύβει, εκτός από σεχταρισμό, και μια βαθιά και εγωιστική αντιαλληλεγγύη. "Δεν νοιάζομαι, αρκεί να γίνει το ανυπόμονο δικό μου και να τονωθεί ο διεκδικητικός εγωισμός μου". Μόνο. Χρόνια και χρόνια μιας μαξιμαλιστικής πολιτικής αγωγής, φέρνουν αυτά τα αποτελέσματα. Να μην είναι δυνατόν να γίνουν συνολικοποιήσεις. Να μην είναι δυνατόν να δεις και κυρίως να διατυπώσεις το αίτημα, συνθέτοντας και αρθρώνοντάς το στο αίτημα του διπλανού σου, σε μια οργανική και σχεδιασμένη αλληλουχία (...) Αυτή η εκδοχή της πολιτικής, η εγωιστική ανυπομονησία, είναι η μία πλευρά της νόσου».

Αυτά έγραψε στην «Αυγή» ο Δ. Σεβαστάκης αναβιώνοντας την αλήστου μνήμης ΠΑΣΟΚική προπαγάνδα περί συντεχνιών σε εκδοχή ταιριαστή με την «αριστερή» διακυβέρνηση. Κι άλλα στελέχη όμως του ΣΥΡΙΖΑ κουνούσαν το προηγούμενο διάστημα επιτιμητικά το δάχτυλο στο λαό για την ...ανυπομονησία του!

Συνιστά τουλάχιστον πρόκληση η προσπάθεια να ενοχοποιήσουν το λαό και πιο πολύ εκείνο το τμήμα του που δεν έχει απεμπολήσει τη διεκδίκηση μέτρων ανακούφισης και ικανοποίησης των αναγκών του, ανάκτησης των απωλειών, για να δικαιολογήσουν την πολιτική τους που όχι μόνο τίποτα δεν έχει να δώσει στους ανθρώπους του μόχθου, αλλά τους φορτώνει κι άλλα βάρη. Που παίρνει απ' τους φτωχούς για να δώσει στους φτωχότερους ψίχουλα για τα οποία κομπάζει κιόλας η κυβέρνηση τής - πέρασε και δεν ακούμπησε - «κοινωνικής σωτηρίας»!

Η αλήθεια είναι πως έχουν δίκιο. Όταν προτεραιότητα και στόχος για την κυβέρνηση είναι η ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, η ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων προκειμένου να προχωρήσουν σε επενδύσεις τότε είναι φυσικό να ζητάει ιώβεια υπομονή από τους εργαζόμενους και μειωμένες απαιτήσεις. Είναι «εκ των ων ουκ άνευ» ότι σε αυτούς τους στόχους δεν χωράει το αίτημα ανάκτησης των απωλειών των εργαζομένων. Το πρόβλημα είναι ότι όλη την προηγούμενη περίοδο πούλαγαν στο λαό το μεγαλειώδες ψέμα πως καπιταλιστική ανάπτυξη και εργατικά δικαιώματα πάνε μαζί. Βεβαίως τώρα σιγά - σιγά έρχεται η ώρα της αλήθειας.

Όπως, άλλωστε, κυνικά παραδέχτηκε ο Γ. Βαρεμένος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή: «Δεν μπορούν να καταργηθούν οι μνημονιακοί νόμοι, ξέρετε γιατί; Γιατί τότε θα γυρίσουμε στο 2009 κι αυτό κανείς δεν το θέλει»!

Έτσι λοιπόν, το ξήλωμα του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου συνιστά οπισθοδρόμηση. Όμως πράγματι οι εργαζόμενοι δεν έχουν συμφέρον να γυρίσουν πίσω. Και το «πίσω» είναι ακριβώς η φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης την οποία επιδιώκουν και για την οποία διαπραγματεύονται στα παζάρια των Βρυξελλών. Ο λαός έχει συμφέρον να βαδίσει «μπροστά» και το μπροστά δεν περιλαμβάνει την αποδοχή του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου, δεν περιλαμβάνει το συμβιβασμό με τις απώλειες που είχαν την περίοδο της κρίσης, δεν περιλαμβάνει μειωμένες απαιτήσεις και υποβαθμισμένες ανάγκες. Το «μπροστά» περιλαμβάνει τη διεκδίκηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών. Βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση είναι η πάλη σήμερα για διεκδίκηση της επιστροφής όλων όσα έχασαν.

Ο λαός θέλει και πρέπει να ζει σύμφωνα με τις δυνατότητες που η εποχή προσφέρει για ικανοποίηση των αναγκών του. Η ανάκτηση των απωλειών πρέπει να συνειδητοποιηθεί σαν εφαλτήριο για τη διεκδίκηση όλων όσα δικαιούται σήμερα να απολαμβάνει. Όσοι του αρνούνται αυτήν την εύλογη αξίωση αξίζουν την καταδίκη του.

Β. Ν.

Κυριακή 22 Μάρτη 2015

Περί «τείχους αξιοπρέπειας και κυριαρχίας»...

Για νομοσχέδια που για πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια «δεν μεταφράστηκαν, αλλά γράφτηκαν εδώ», μίλησε την Τετάρτη, από το βήμα της Βουλής, ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, αναφέροντας μάλιστα ότι με την υπερψήφισή τους θα υψωθεί «τείχος κυριαρχίας και αξιοπρέπειας», ως απάντηση και στην επιστολή που είχε αποστείλει μια μέρα νωρίτερα στην κυβέρνηση ο εκπρόσωπος της Κομισιόν στην τρόικα, Ντ. Κοστέλο, με την οποία χαρακτήριζε «μονομερή και αποσπασματική κίνηση που δε συνάδει με τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί, περιλαμβανομένης της ανακοίνωσης του Γιούρογκρουπ της 20ής Φεβρουαρίου» την προώθηση νομοσχεδίων χωρίς προηγουμένως «να υπάρξει η κατάλληλη πολιτική διαβούλευση» με τους δανειστές...

Ποια είναι η αλήθεια; 

Η συγκυβέρνηση της «κυριαρχίας» και της «αξιοπρέπειας», κινούμενη στον ίδιο δρόμο με τους προκατόχους της, στο πλαίσιο της αντιλαϊκής συμφωνίας που υπέγραψε για λογαριασμό του εγχώριου κεφαλαίου στις 20 Φλεβάρη (την οποία, μάλιστα, στην ίδια ομιλία του ο Αλ. Τσίπρας έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι «η ελληνική κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να τηρήσει κατά γράμμα»!), έχει ήδη προσυπογράψει ότι «οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να απόσχουν από οποιαδήποτε κατάργηση των μέτρων και από μονομερείς αλλαγές στις πολιτικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα επηρέαζαν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους, την οικονομική ανάκαμψη ή την χρηματοοικονομική σταθερότητα, όπως αξιολογείται από τους θεσμούς».

Αυτός, άλλωστε, είναι και ο λόγος που στην πρώτη κυβερνητική αντίδραση στην επιστολή Κοστέλο, ο υπουργός Εσωτερικών, Ν. Βούτσης, έσπευσε να δηλώσει ότι τα νομοσχέδια που προωθεί η συγκυβέρνηση «αποτελούν τον πυρήνα της προώθησης των μεταρρυθμίσεων που από κοινού έχουμε δεσμευτεί», κινούνται δηλαδή εντός του πλαισίου της αντιλαϊκής συμφωνίας με τους δανειστές.

Αυτός είναι και ο λόγος που, μία μέρα πριν από την επιστολή Κοστέλο, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, πάντα με... «κυριαρχία» και «αξιοπρέπεια», διαμαρτυρόταν για τη στάση των «εταίρων», γιατί «ο Σταθάκης περιμένει δύο βδομάδες το OK για το νομοσχέδιο για τα "κόκκινα" δάνεια. Το νομοσχέδιο για τις 100 δόσεις, ακόμη περιμένουμε το OK» (για το τελευταίο, βέβαια, φαίνεται πως στο μεταξύ... ήρθε το ΟΚ, οπότε και κατατέθηκε στη Βουλή και ψηφίστηκε μάλιστα με την - αγαπημένη και της προηγούμενης συγκυβέρνησης - διαδικασία του «κατεπείγοντος»)...

Τα κυριαρχικά δικαιώματα και οι «πατριώτες»

Το ερώτημα βέβαια είναι, γιατί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η συγκυβέρνηση που υψώνει... «τείχος κυριαρχίας και αξιοπρέπειας», προχώρησε ήδη από τους πρώτους 2 μήνες της διακυβέρνησής της σε μια αντίστοιχη παραχώρηση κυριαρχίας με αυτή των... «εθελόδουλων» προκατόχων της; Γιατί προσυπέγραψε μια τόσο ρητή δέσμευση για αποχή από «μονομερείς ενέργειες» που δεν έχουν την έγκριση των «θεσμών», δηλαδή της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ;

Πολύ απλά γιατί η συμμετοχή της χώρας σε αυτές τις λυκοσυμμαχίες του κεφαλαίου, σε αυτούς τους διακρατικούς οργανισμούς του, αποτελεί στρατηγική επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης, η οποία - όπως συμβαίνει και με την αστική τάξη όλων των κρατών μελών της ΕΕ, του ΔΝΤ, της Ευρωζώνης - δέχεται να παραχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα (π.χ. κατάθεση κρατικών προϋπολογισμών για έγκριση, υπαγωγή σε μηχανισμούς μόνιμης εποπτείας της ΕΕ κ.ο.κ.), προκειμένου να υπηρετήσει τα συνολικότερα συμφέροντά της: Την απόσπαση μεγαλύτερου μεριδίου κερδών στο πλαίσιο του διεθνούς ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, τη μεγαλύτερη θωράκιση της αστικής εξουσίας απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Από κει και πέρα, βέβαια, το εύρος που παίρνει αυτή η εθελοντική παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων από κάθε αστική τάξη δεν εξαρτάται από την... «εθελοδουλία» ή την «αξιοπρέπεια» της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά από το «ειδικό βάρος» κάθε καπιταλιστικής οικονομίας μέσα στο πλαίσιο αυτών των λυκοσυμμαχιών του κεφαλαίου...

Ετσι γίνεται κατανοητό ότι ο «πατριωτισμός» στον οποίο αναφέρονται θεωρεί ως «πατρίδα» τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου, την προσπάθεια βελτίωσης της θέσης του, την εξασφάλιση των επενδυτικών του σχεδίων. Επιβεβαιώνοντας ότι υπάρχουν δύο Ελλάδες, δύο πατρίδες, αυτή του κεφαλαίου, των μονοπωλίων, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και αυτή των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Η επίκληση γενικά του εθνικού συμφέροντος και του πατριωτισμού όλων των Ελλήνων επιχειρεί να υποτάξει τη δεύτερη Ελλάδα στα συμφέροντα της πρώτης.

Το «copyright» των νομοσχεδίων και η αντιλαϊκή τους ουσία

Οσο για το ποιος γράφει τα νομοσχέδια της συγκυβέρνησης - για να επιστρέψουμε στα πιο πρόσφατα λεγόμενα του Αλ. Τσίπρα - δεν αμφισβητεί κανείς ότι τα γράφει η ίδια, ακόμα και αν στη συνέχεια περιμένει... με «αξιοπρέπεια» και «κυριαρχία» το ΟΚ από τους δανειστές, όπως παραδέχεται χωρίς περιστροφές ο Δ. Παπαδημούλης...

Το ζήτημα για το λαό όμως είναι αλλού και όχι στα... «πνευματικά δικαιώματα» της συγγραφής των νομοσχεδίων: Το ζήτημα είναι ότι, όπως έκαναν και οι προκάτοχοί της, έτσι και η νέα συγκυβέρνηση τα γράφει με γνώμονα τις ανάγκες της εγχώριας αστικής τάξης και τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τη συμμετοχή της στις λυκοσυμμαχίες του κεφαλαίου που αυτή επιλέγει. Ανάγκες και δεσμεύσεις που δεν μπορούν να συμβαδίσουν τελικά ούτε καν με τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας, πόσο μάλλον με μέτρα όπως η διαγραφή οφειλών από τα «μνημονιακά» χαράτσια που φορτώθηκαν στις πλάτες του λαού.

Δε χρειάστηκε π.χ. καμιά επιστολή Κοστέλο ώστε να «κουρέψει» από μόνη της η κυβέρνηση ακόμα και αυτά τα ψίχουλα που έταζε προεκλογικά για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας, και από τα 1,3 δισ. ευρώ που προβλέπονταν στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τα μέτρα που περιλήφθηκαν στο νομοσχέδιο για την «ανθρωπιστική κρίση», να συρρικνώσει το σχετικό κονδύλι στα μόλις 200 εκατ. ευρώ!

Δε χρειάστηκε καμιά επιστολή Κοστέλο για να δηλώσει ο Γ. Βαρουφάκης από τη λίμνη Κόμο τις προάλλες ότι η κυβέρνηση, προκειμένου «να δημιουργήσει εμπιστοσύνη στους εταίρους μας», θα αναβάλει ή θα καθυστερήσει ακόμα και τις «ελάχιστες υποσχέσεις», όπως τις χαρακτήρισε ανοιχτά, που έδωσε στα φτωχά εργατικά - λαϊκά στρώματα...

Δε χρειάστηκε καμιά επιστολή Κοστέλο για να απαιτεί από το λαό η συγκυβέρνηση, με το νομοσχέδιο για τις «100 δόσεις», να αποπληρώσει μέχρι και το τελευταίο ευρώ από τους φόρους και τα χαράτσια που του φόρτωσαν για λογαριασμό του κεφαλαίου, όπως π.χ. το «τέλος επιτηδεύματος», την «εισφορά αλληλεγγύης», τον ΕΝΦΙΑ ή το προγενέστερό του χαράτσι στους λογαριασμούς της ΔΕΗ!

Με δυο λόγια, η πραγματική αξιοπρέπεια του λαού δεν έχει καμιά σχέση με την κυριαρχία του κεφαλαίου και των λυκοσυμμαχιών του, αντιθέτως είναι άρρηκτα δεμένη με την πάλη εναντίον τους, με την πάλη για ανάκτηση όλων όσα έχασε και για κατάκτηση όλων όσα δικαιούται. Η πραγματική αξιοπρέπεια του λαού είναι άρρηκτα δεμένη με την πάλη για να γίνει αυτός κυρίαρχος του πλούτου που ο ίδιος παράγει!

Γ. Ε.

Κυριακή 22 Μάρτη 2015

 

100 δόσεις... απ' το λαό για το κεφάλαιο!

Η κυβέρνηση, μετά από μπόλικες τυμπανοκρουσίες, κατέθεσε το σχέδιο νόμου με το γενικό τίτλο «Ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας», που με αφετηρία τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε εφορίες και ασφαλιστικούς φορείς των λαϊκών στρωμάτων, προχωρά σε νέες κρατικές επιδοτήσεις για το μεγάλο κεφάλαιο.

Όλο το νομοσχέδιο στηρίζεται στην υλοποίηση αντιλαϊκών νόμων για τη φορολογία που ψήφισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, συνεχίζοντας στον ίδιο δρόμο. Ο στόχος του νομοσχεδίου είναι να νομιμοποιηθούν στη λαϊκή συνείδηση και να προχωρήσει η πληρωμή στο ακέραιο όλων των χρεών των λαϊκών στρωμάτων που αφορούν φορολογία εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ - ΕΤΑΑ - ΕΕΤΗΔΕ, εισφορές αλληλεγγύης και επιτηδεύματος, ΦΠΑ, κ.ά. Δηλαδή, να πληρωθούν όλα τα χαράτσια που οδήγησαν το λαό στη χρεοκοπία και στην εξαθλίωση. Στόχος είναι να γεμίσουν γρήγορα τα ταμεία του αστικού κράτους, με βάση την εφαρμογή των αντιλαϊκών νόμων και του ισχύοντος κρατικού προϋπολογισμού που υλοποιεί το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.

Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές έχουν ανέλθει στα 77 δισ. ευρώ που χρωστούν 3.670.000 φυσικά πρόσωπα και 447.000 επιχειρήσεις. Από αυτά τα 46,6 δισ., ευρώ έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία 5 χρόνια. Μέχρι 5.000 ευρώ χρέος έχουν το 91% των φυσικών προσώπων και το 82% των επιχειρήσεων, με συνολικό χρέος 2,3 δισ. ευρώ. 4.000 επιχειρήσεις χρωστούν 43,3 δισ. ευρώ. Συνολικά πάνω από 6.500 οφειλέτες χρωστούν πάνω από 1.000.000 ο καθένας.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όμως, απέναντι στους ανέργους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους αγρότες και τις λαϊκές οικογένειες λέει το ίδιο που έλεγε και η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ: Θα πληρώσετε τους φόρους και τα δυσβάσταχτα χαράτσια κανονικά, για να πληρωθούν οι δόσεις στο ΔΝΤ και των εντόκων γραμματίων και για να εξασφαλιστούν πόροι για τη χρηματοδότηση των ομίλων. Μάλιστα, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σπεύδουν να θεωρητικοποιήσουν αυτήν την αντίληψη, χρησιμοποιώντας ίδια επιχειρήματα με τα στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ παλιότερα. Το υψηλό δημοσιονομικό κενό, η συνεχιζόμενη χαμηλή απόδοση εσόδων στα κρατικά ταμεία, η υποχρέωση της κυβέρνησης να εξοφλήσει άμεσα τις δόσεις προς το ΔΝΤ και τα έντοκα γραμμάτια που αντιμετωπίστηκε με εσωτερικό δανεισμό, περιπλέκουν ακόμα περισσότερο το ζήτημα.

Η κατάθεση του νομοσχεδίου περιπλέχτηκε με τις διαπραγματεύσεις και τα παζάρια που κάνει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τα συμφέροντα του κεφαλαίου με τους «θεσμούς» - τρόικα.
Η κυβέρνηση αξιοποιεί όλη αυτήν την αντιπαράθεση, για να εμφανιστεί στο λαό σαν υπερασπιστής των συμφερόντων του, κρατώντας «εθνικά υπερήφανη» στάση... Σε αυτήν τη βάση, επιδιώκει λαϊκή συναίνεση στην πολιτική της με μπόλικες «πατριωτικές» φιοριτούρες. Ο εκπρόσωπος της Κομισιόν στους «θεσμούς» Ντ. Κοστέλο έθεσε ζήτημα ότι η ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά προχωρά σε μονομερείς ενέργειες και δεν συνάδει με την απόφαση της 20ής Φλεβάρη. Μόνο που η «εθνικά υπερήφανη» στάση της κυβέρνησης αφορά την ενσωμάτωση στη ρύθμιση και των χρεών του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτή είναι η διαφορά με το υφιστάμενο καθεστώς. Ουσιαστικά παρουσιάζεται ως πατριωτική επιλογή η ένταξη στη ρύθμιση όσων χρωστούν πάνω από 1.000.000 ευρώ.

«Εθνικό καθήκον» η φορολογία (!!!)

Συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο λειτουργεί σε δύο επίπεδα. Αφενός εξασφαλίζει έσοδα στα κρατικά ταμεία, που στη συνέχεια θα αξιοποιηθούν για στήριξη καπιταλιστικών επενδύσεων, αφετέρου δίνει «ανάσα» ρευστότητας σε καπιταλιστικές επιχειρήσεις, απαλλάσσοντάς τες από πρόστιμα και προσαυξήσεις. Η κυβέρνηση προσπαθεί να περιορίσει τους κραδασμούς από τη γενικευμένη αδυναμία αποπληρωμής για πλατιά λαϊκά στρώματα, με στόχο την κοινωνική «ειρήνη», ενώ παράλληλα επιδιώκει την ενίσχυση της διαπραγματευτικής θέσης της αστικής τάξης, προκειμένου να εξασφαλίσει μεγαλύτερη εισροή κεφαλαίων από την ΕΕ.

Η συγκυβέρνηση κάνει εδώ και καιρό συστηματική προσπάθεια να προσδώσει στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο χαρακτήρα νομοθετικής παρέμβασης που ανακουφίζει πλατιά τις λαϊκές οικογένειες, τους άνεργους και τους αυτοαπασχολούμενους. Με αυτό το πνεύμα προώθησε το νομοσχέδιο, για να ψηφιστεί με το χαρακτήρα «κατ' επείγοντος» και μάλιστα σαν απάντηση στις «πιέσεις των δανειστών».
Ομως η πραγματικότητα βοά. «Δίκαιη» ρύθμιση σε άδικη φορολογία δεν υπάρχει. Σύμφωνα με έρευνα του Ιδρύματος Μακροοικονομικών Μελετών Hans Bοckler, τα «χαμηλότερα στρώματα» αναγκάστηκαν να υποστούν φορολογικές επιβαρύνσεις που αυξήθηκαν έως και 337% σε σχέση με το παρελθόν, ενώ τα «ανώτερα οικονομικά στρώματα» υπέστησαν μόλις 9%. Μπροστά στην αδυναμία των αυτοαπασχολούμενων και των λαϊκών οικογενειών να πληρώσουν, η κυβέρνηση θεωρεί ότι είναι προτιμότερο να τους τα παίρνει λίγα - λίγα. Άλλωστε, για όσους δε συμμορφωθούν, υπάρχουν ακόμα οι διώξεις, οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί.

Οι ρυθμίσεις των 100 δόσεων για την πλειοψηφία των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών δεν επιφέρουν καμιά ουσιαστική αλλαγή σε σχέση με ό,τι ισχύει σήμερα. Ήδη ισχύει ο νόμος που ψήφισε πρόσφατα η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ(τότε ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε «παρών») και προέβλεπε τη ρύθμιση οφειλών στην εφορία και στα ασφαλιστικά ταμεία που φτάνουν μέχρι τις 100 δόσεις για οφειλές που έφταναν μέχρι 15.000 ευρώ, χωρίς να διαγράφεται το «αρχικό κεφάλαιο». Δεν εντάσσονταν σε ρύθμιση χρέη άνω του 1.000.000 ευρώ. 
Το νομοσχέδιο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ καταργεί αυτά τα όρια, γενικεύει το δικαίωμα της ρύθμισης μέχρι 100 δόσεις, ανεξαρτήτως ποσού. Δεν προβλέπει καμιά διαγραφή χρεών ως προς την αρχική οφειλή. Διαγράφει μόνο προσαυξήσεις και πρόστιμα ανάλογα με τον αριθμό των δόσεων που προβλέπει η εκάστοτε ρύθμιση με τον οφειλέτη, με κλιμάκωση στη διαγραφή ανάλογα με τον αριθμό των δόσεων. Χαλαρώνει τους όρους αποπληρωμής των ρυθμιζόμενων οφειλών.
Οι όροι ρύθμισης είναι δεσμευτικοί για τους οφειλέτες. Αν ο οφειλέτης χάσει τη ρύθμιση, τα μέτρα που έχουν ανασταλεί τίθενται ξανά σε εφαρμογή. Το νομοσχέδιο επίσης δεν προβλέπει κατάργηση αναγκαστικών εκτελέσεων εις βάρος οφειλετών. Προβλέπει μόνο αναστολή για όσους μπαίνουν στη διαδικασία ρύθμισης.

Μποναμάς για το μεγάλο κεφάλαιο!

Η πιο σημαντική αλλαγή που φέρνει το νομοσχέδιο είναι ότι προσφέρεται η ευκαιρία σε καπιταλιστικές επιχειρήσεις που χρωστούν μεγάλα ποσά να κάνουν ευνοϊκές ρυθμίσεις, αφού τους προσφέρεται η δυνατότητα να διαγράψουν μεγάλα ποσά προστίμων και προσαυξήσεων. Δεν φτάνει δηλαδή που οι καπιταλιστές απολαμβάνουν τεράστια προνόμια και φοροαπαλλαγές, τώρα τους δίνεται και η δυνατότητα ευνοϊκών ρυθμίσεων των χρεών τους στην εφορία και στα ασφαλιστικά ταμεία. Εντάσσονται επίσης στο νέο γύρο επιδοτήσεων και αγορών από το κράτος.
Οι προωθούμενες ρυθμίσεις για τις ασφαλιστικές εισφορές θα ανοίξουν το δρόμο για νομιμοποιημένη καθυστέρηση καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών προς το ΙΚΑ - ΕΤΑΜ από ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ του Δημοσίου, κρατικές και συνεταιριστικές επιχειρήσεις, ΟΤΑ. Τους δίνει τη δυνατότητα να ρυθμίζουν έως 150 ισόποσες μηνιαίες δόσεις με έκπτωση 50% επί των προσαυξήσεων και πρόσθετων τελών. Αυτές τις καθυστερήσεις θα πληρώσουν ποικιλοτρόπως οι εργατοϋπάλληλοι και οι συνταξιούχοι. Αντίθετα, οι ρυθμίσεις για τους αυτοαπασχολούμενους θα είναι βαριές, αφού θα είναι προϋπόθεση και γι' αυτούς η καταβολή των τρεχουσών εισφορών από την 1/2/2015.
Με άλλα άρθρα του συγχωνεύει την Εταιρεία Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας ΑΕ που απορροφάται από το ΤΑΙΠΕΔ, ενώ καταργείται το «Παράκτιο Μέτωπο ΑΕ», χωρίς να προσδιορίζεται με σαφήνεια σε ποιον φορέα θα ενταχθεί η ακίνητη περιουσία του. Αυτή θα μεταβιβάζεται με αποφάσεις υπουργείων. Οχι μόνο δεν καταργεί το ΤΑΙΠΕΔ, αλλά το ενισχύει επεκτείνοντας την επιχειρηματική αξιοποίηση ή την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας προκειμένου να εξασφαλιστούν έσοδα.

 

Ο δρόμος της αντεπίθεσης

Πλέον, δεν χωρά καμιά αναμονή από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Δεν μπορεί να περιμένουν πραγματικά μέτρα ανακούφισης από μια κυβέρνηση που δίνει όρκους πίστης στο κεφάλαιο, στην καπιταλιστική ανάκαμψη και την ΕΕ. Είναι καθαρό ότι οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές οικογένειας θα πληρώσουν το «μάρμαρο», ενώ τα μονοπώλια και το κεφάλαιο αποκτούν νέες ευνοϊκές ευκαιρίες. Άλλωστε, η κυβέρνηση προσδοκά να εισπραχτούν μόνο 9. δισ. ευρώ, με άμεση είσπραξη λιγότερο από 1 δισ., προφανώς από τους «συνήθεις ύποπτους».
Τώρα είναι η ανάγκη για οργάνωση της λαϊκής πάλης, για άμεσα μέτρα πραγματικής ανακούφισης, κατάργηση των αντιλαϊκών φορολογικών νόμων και των χαρατσιών, 45% φορολογία στα κέρδη - διανεμόμενα και μη - του κεφαλαίου, κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών που απολαμβάνει. Καμιά προστασία και ρύθμιση για τα χρέη των ομίλων και των μεγαλομετόχων τους. Δεν χωρά καμιά αυταπάτη πλέον ότι μέσα στο πλαίσιο της ΕΕ και του καπιταλισμού μπορούν να εξασφαλιστούν τα λαϊκά συμφέροντα. Μονόδρομος για το λαό είναι το δυνάμωμα του ΚΚΕ, η οργάνωση της πάλης για ανάκτηση των απωλειών, η σύγκρουση και η ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του, η συγκέντρωση δυνάμεων για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης.

Του Χρήστου ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ*
*Ο Χρήστος Αγγελόπουλος είναι μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ

«Φίλοι!»

 

"...ο κ. Τσίπρας δήλωσε αισιόδοξος «γιατί συζητούμε με καλούς φίλους της Ελλάδας».

Γιούνκερ και Α.Τσίπρας.

Τα είπαν χαμογελαστοί μπροστά στα μικρόφωνα, ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι υπάρχει πολιτική βούληση να λυθούν τα προβλήματα, και στη συνέχεια αγκαλιασμένοι σαν καλοί φίλοι έφυγαν και πήγαν να συνεχίσουν την κουβέντα τους.

Τι μήνυμα στέλνει όλο αυτό στη συνείδηση του λαού που προσπαθεί να καταλάβει τι συμβαίνει;

Στο λαό που δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να δώσει μάχη ακόμη και για να συγκρατήσει αυτή τη χαμοζωή του από την κατρακύλα που συνεχίζεται;

Ποιος είναι ο αντίπαλος του;

Ο εαυτός του μήπως όπως έλεγαν οι προηγούμενοι κακοί;

Κι αν όχι ποιος;

Πάντως κρίνοντας από τις φιλικές αγκαλιές και τα χαμόγελα σίγουρα δεν είναι η ΕΕ!

Κι ας τον βομβαρδίζει καθημερινά η "καλή" ΕΕ, "το κοινό μας σπίτι", με όλους τους αξιωματούχους της, με ριπές απειλών, εκβιασμών και προειδοποιήσεων πως αν δεν συνεχιστούν οι "μεταρρυθμίσεις", δηλ. η σφαγή, πως αν δεν καλυφθούν τα διάφορα "κενά", δηλ. αν δεν βάλει κι άλλο το χέρι στην άδεια τσέπη του για να πληρώσει χρέη που δεν χρωστάει αυτός, πως αν δεν τηρήσει όσα συμφώνησαν οι προηγούμενες "μνημονιακές" κυβερνήσεις, θα τον τσακίσουν με κάθε τρόπο που έχουν στο οπλοστάσιό τους.

Σίγουρα δεν είναι η ΕΕ ο εχθρός... Ο Γιούνκερ και "ο φίλος του ο Αλέξης"(έτσι είπε ο κ. Γιούνκερ), έφυγαν αγκαλιά...

Τι κρύβει αλήθεια το να παρουσιάζεις στο λαό τον εχθρό του, την αιτία της φτώχειας του, σαν φίλο;

Τι κρύβει αλήθεια το να μην του λες λέξη για το τι εκπροσωπούν όλοι αυτοί οι "αξιοπρεπείς" γραβατωμένοι ή αγραβάτωτοι απρόσωποι κι εκπρόσωποι, που δουλειά τους είναι να υπηρετούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων που τους εμπιστεύτηκαν και τους έσπρωξαν στην εξουσία;

Τι κρύβει το να αφήνεις εντελώς ανυποψίαστο και απροετοίμαστο το λαό, που απειλείται διαρκώς και εκβιάζεται από την ευρωπαϊκή και παγκόσμια πλουτοκρατία για να σκύψει κι άλλο το κεφάλι, παρουσιάζοντας το λύκο σαν χαμογελαστό πρόβατο;

Μήπως το ότι απλά δεν θέλεις το λαό στα πόδια σου επειδή ετοιμάζεις κι άλλη κατρακύλα, κι άλλη σφαγή;

Μήπως ότι τον φοβάσαι και προσπαθείς να τον βάλεις στην άκρη;

Μήπως ότι προσπαθείς να τον βουλιάξεις στην ηττοπάθεια λέγοντάς του πως μόνο "με το καλό", κι όχι με αγώνα μπορεί να τα βγάλει πέρα με τα δήθεν ανίκητα θηρία;

Να σταματήσεις ή να καθυστερήσεις την ριζοσπαστικοποίησή του, που φυσικά θα έρθει μόνο όταν ο λαός κατανοήσει ποιοί είναι μαζί του, ποιοι εναντίον του, ποιους πρέπει να πολεμήσει και ποιο δρόμο πρέπει να πάρει κόντρα σ' αυτούς που τον λεηλατούν;

Μήπως ότι εκμεταλλεύεσαι την εμπιστοσύνη που έχει ο λαός στην έννοια της Αριστεράς, και στο περιεχόμενο που έδωσαν σ' αυτή την έννοια οι παλιότεροι αγώνες της εκείνα τα πέτρινα χρόνια, και την ίδια στιγμή που παριστάνεις την αντιστεκόμενη κυβέρνηση, προσπαθείς να περάσεις από την πίσω πόρτα και στη συνείδηση του λαού την πίστη και την υποταγή σου στους νόμους του συστήματος και το "σεβασμό στους θεσμούς" που τον τσακίζουν;

Μήπως ότι σαν "καλή" και "αποτελεσματική"(σε αντίθεση με την προηγούμενη "άχρηστη"), κυβέρνηση που σου ανέθεσαν τη διαχείριση της εξουσίας τους, προσπαθείς να εξαπατήσεις το λαό, να τον αποπροσανατολίσεις, να τον διχάσεις και να τον αποκόψεις από την πρωτοπορία που του λέει την αλήθεια και τον καλεί να οργανωθεί και να παλέψει;

Μήπως ακόμη πιο απλά όλα αυτά τα χαμόγελα κρύβουν, ή μάλλον ομολογούν, ότι τελικά όλα αυτά τα αρπακτικά της ΕΕ είναι πραγματικά φίλοι και καλοί συνεργάτες της δήθεν "αριστερής" κυβέρνησης, με κοινό σκοπό την επιβίωση και τη στερέωση της καπιταλιστικής εξουσίας και την επίλυση της κρίσης τους στην πλάτη του λαού;

http://giorgossarris.blogspot.gr