Βλέπω στο Facebook (φαντάζομαι αυτό ισχύει και παντού αλλού) πολλούς να μιλούν για μεγάλη νίκη της αριστεράς, έχει όμως αυτός ο ισχυρισμός κάποια υπόσταση; Ας δούμε λοιπόν τα πράγματα λίγο πιο αναλυτικά βασισμένοι σε ποσοτικά και ποιοτικά δεδομένα…
(τα ποσοστά που θα ακολουθήσουν πάρθηκαν από το 89.5% των αποτελεσμάτων της επικράτειας στις βουλευτικές εκλογές του 2015)
Καταρχήν έχουμε τον Σύριζα της Ε.Ε του Νάτο και της διαπραγμάτευσης του μνημονίου στο 36,35%. Θα μπορούσα να δεχθώ την άνοδο του Σύριζα ως κάτι θετικούλι αν αυτό πλασαριζόταν όπως το ΠΑΣΟΚ του 81, η περίπου έτσι. Τι θέλω να πω, αν ο κόσμος το ψήφιζε ακούγοντας συνθήματα όπως «έξω οι βάσεις και το ΝΑΤΟ» θα έλεγα οκ… κάτι πήγε να γίνει στις συνειδήσεις των ψηφοφόρων, αλλά έπεσαν στην παγίδα, ίσως όμως υπάρχει ελπίδα για αργότερα. Τώρα με έναν Σύριζα που φλερτάρει με την αυτοδυναμία(εναλλακτικά φλερτάρει με Καμμένο ή όποιον άλλον βολέψει…μιλάμε για πολύ αριστερά με συνείδηση) όντας πολύ πιο συντηρητικός από το ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη πριν τις εκλογές του 09 γιατί να χαρώ; Πόσο μάλλον όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο κύριος υπεύθυνος για το αντικινηματικό κλίμα των τελευταίων δυο χρόνων, και την αντικατάστασή του από την ραστώνη και τη λογική της ανάθεσης.
Πάμε όμως παρακάτω….
Η ΝΔ έχοντας κάνει τα όσα όργια έχει κάνει δείχνει να χάνει λιγότερο από δύο μονάδες σε σχέση με τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές… Προσωπικά αυτό κάθε άλλο παρά ήττα θα το έλεγα, μιας και το ΠΑΣΟΚ στη θέση της είχε πατώσει, αντιθέτως, η ΝΔ έχει αξιώσεις να ξαναγίνει κυβέρνηση στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, που μπορεί να έρθει και σχετικά σύντομα.
Η Χρυσή Αυγή μετά βίας χάνει μισή μονάδα, παρόλο που δεν την έπαιζαν αυτή τη φορά σχεδόν καθόλου τα κανάλια και παρότι πολλά στελέχη της είναι στην «μπουζού»(δανείστηκα τη δική τους ορολογία).
Το ποτάμι, για το οποίο δεν χρειάζεται να πω και πολλά για τον [κεκαλυμμένο] χιπστεροφασισμό του και το ποιούς εκπροσωπεί, βγάζει λίγο πάνω από 6% και 17 βουλευτές.
Να σημειωθεί δε, ότι την κυβέρνηση της ΝΔ, κάθε άλλο παρά οι κοινωνικοί αγώνες την έριξαν. Αντιθέτως η «απόσυρση» της, δείχνει στην καλύτερη περίπτωση να αποτελεί προϊόν συγκυρίας(της μη εκλογής ΠΤΔ) και στην χειρότερη, επιλογή των κεφαλαιοκρατών(ή μερίδας αυτών), επειδή εκτίμησαν πως έτσι εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντα τους. Αν η ΝΔ κάθονταν περισσότερο στην κυβέρνηση ίσως να είχε μεγαλύτερη φθορά, και άντε μετά ψάξε βρες στις επόμενες εκλογές να σχηματίσεις κάποιον άλλο πόλο που να συσπειρώσει τους δεξιούς και να συντηρηθεί το παιχνίδι του δικομματισμού.
Τέλος, η Ανταρσύα, που ασχέτως με το τι τι θεωρούμε εμείς οι ΚΚΕδες στη συνείδηση του κόσμου λογίζεται ως «ακρο-αριστερά» (αδόκιμος όρος το ξέρω αλλά τον χρησιμοποιώ για να δώσω έμφαση), βρίσκεται πάλι στα λοιπά κόμματα κάτω από τον Λεβέντη. Για να μην μιλήσουμε για τη δεξιά της παρέκκλιση (λέγε με Αλαβάνο). Το χειρότερο είναι πως πολλοί από τους Αντάρσυους έδειξαν να χαίρονται την νίκη του Σύριζα, ή έστω να την υποδέχονται με συγκρατημένη αισιοδοξία.
Βλέπει κανείς μέχρι εδώ [εκλογική] νίκη της αριστεράς; Εγώ πάντως όχι!
Τώρα αν όλα τα παραπάνω τα εξισορροπεί το 1% που πήρε πάνω το ΚΚΕ και το αξιοθαύμαστο 1,7 του Λεβέντη που είναι ΡΟΚ:P οκ εγώ πάω πάσο…πάντως κατά τα άλλα άποψη μου είναι πως ο λαός δεν έχει κανένα λόγο να χαίρεται με το παρόν εκλογικό αποτέλεσμα.
Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου