Σαββατοκύριακο χαράς και δημιουργίας — συν-συγγράφουμε μεταρρυθμίσεις για να συν-πληρώσουμε αυτά που συν-φάγαμε

“… Το Σαββατοκύριακο αυτό θα είναι δημιουργίας και χαράς, ότι η Ελλάδα αφήνει το Μνημόνιο πίσω και γινόμαστε συν-συγγραφείς στις μεταρρυθμίσεις που θα εισάγουμε.”

(Έλληνας Υπ. Οικονομικών Γ.Βαρουφάκης 21.02.2015, π.χ. δες εδώ)

Ελλάδα : χρέος προς ΑΕΠ (πηγή)

Κύπρος : χρέος προς ΑΕΠ(πηγή)

Σίγουρα πριν λίγα χρόνια η πλειοψηφία του κόσμου αναγνώριζε ότι το μνημόνιο είναι κάτι που αυξάνει το χρέος αντί να το μειώνει και γυρίζει την χώρα πίσω πολλά χρόνια. Όσοι τότε πίστευαν στην εφαρμογή του Μνημονίου το έκαναν γιατί απλά οι ιδιωτικοποιήσεις κρατικής περιουσίας και εταιρειών, το λιγότερο κράτος, η καταστροφή της κρατικής κοινωνικής μέριμνας (όση τέλος πάντων είχαμε), η κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η ελαστικότητα στο ωράριο και την αμοιβή και λοιπά μέτρα ήταν και δική τους ιδεολογία (κρυφή ή φανερή) ή/και εξυπηρετούσε το δικό τους συμφέρον.
Πριν λίγα χρόνια επίσης, πολλοί είχαν την άποψη ότι ένα μεγάλο μέρος του χρέους της Ελλάδας έπρεπε να παραγραφεί γιατί ήταν προϊόν διαφθοράς και σε μεγάλο ποσοστό του είχε συσσωρευτεί από διάφορες αχρείαστες αγορές των εκάστοτε κυβερνήσεων που κανόνιζαν τα “λαμόγια” (τι λέξη και αυτή). Ποιος δεν γνωρίζει για τα υποβρύχια της Krupps που γέρνανε και χρυσοπληρώθηκαν με περίπου 4 δις ευρώ; Ενώ για την πρακτική της Siemens (στην Ελλάδα και στο εξωτερικό) να δωροδοκεί για να παίρνει κυβερνητικές παραγγελίες, αχρείαστων πολλές φορές και υπερ-τιμολογημένων, προϊόντων της, έχει συσταθεί και λήμμα στην Wikipedia. Aπό εκεί αντιγράφω τα εξής:

Από τη δεκαετία του ’90 ως σήμερα κάποιες από τις σημαντικότερες συμβάσεις μεταξύ Siemens Ελλάς και ελληνικού δημοσίου είναι οι παρακάτω:

• η ψηφιοποίηση των τηλεφωνικών κέντρων του ΟΤΕ (μαζί με την Intracom) από το 1990 ως το 1997
• το σύστημα C4I για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004
• το τρίτο τμήμα του Προαστιακού (μαζί με τις Τέρνα και Άκτωρ) ντιζελάμαξες και τροχαίο υλικό ΟΣΕ και ΗΣΑΠ
• το πρόγραμμα τηλεπικοινωνιών “Ερμής” του Ελληνικού Στρατού (μαζί με την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία), από το 1999, για 300 εκ. ευρώ, με χρόνο παράδοσης το 2006
• προμήθειες των δημόσιων νοσοκομείων

Πολλοί τότε λοιπόν πίστευαν και ακόμα πιστεύουν ότι το εξωτερικό χρέος της χώρας δεν αφορά τον εργαζόμενο, τον φτωχό κόσμο. Και δικαίως. Μήπως είχε πάρει κανείς τους φορο-ελαφρύνσεις για τα καράβια τους, ή καμιά άδεια εξόρυξης χρυσού μπιρ παρά; Όχι βέβαια.
Και στην Κύπρο τα ίδια και χειρότερα. Ποιος ωφελήθηκε από την αγορά των πυραύλων S300, ποιος από την φορολογική αμνηστία του Τ. Παπαδόπουλου, ποιος από την επιχορήγηση των ξενοδοχείων, ποιος από τις παρεκκλίσεις στις πολεοδομικές άδειες των Μαλλς, γκολφ και λοιπών “ρεζόρτς”, ποιος από την ανάθεση της διαχείρισης των νέων αεροδρομίων σε ιδιώτη, ποιος από την δημιουργία των Κυπριακών Αερογραμμών και ποιος από την διάλυση τους;
Και βέβαια και στις 2 χώρες ποιος ωφελήθηκε από τα δισεκατομύρια που δίνει το κράτος στις τράπεζες; Αυτά τα λεφτά συνιστούν ένα άλλο μεγάλο μέρος του χρέους.
Το χρέος απλά δεν είναι δικό μας, δεν μας αφορά. Καθόλου.

Πρόσφατα, μόλις 2 εβδομάδες πριν εκλεγεί πρωθυπουργός, ο Α.Τσίπρας ζητούσε διαγραφή του χρέους:

“Εστιάζοντας περαιτέρω στο μείζον ζήτημα του ελληνικού χρέους, ο Αλ. Τσίπρας γνωστοποίησε πως ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά τη διαγραφή του ελληνικού χρέους, σε ποσοστό άνω του 60% και μορατόριουμ στην αποπληρωμή του. «Ζητάμε την αναγκαία αναδιάρθρωση του χρέους, προκειμένου να καταστεί βιώσιμο κοινωνικά», εξήγησε.“

(από συνέντευξη του Α.Τσίπρα στις 13.01.2015 εδώ και το βίντεο εδώ.)

Μετά τις εκλογές όμως:

“… Mr Varoufakis told the Financial Times the government would no longer call for a headline write-off of Greece’s €315bn foreign debt. Rather it would request a “menu of debt swaps” to ease the burden, including two types of new bonds.”

[μτφ. Ο κ. Βαρουφάκης είπε στους Financial Times ότι η κυβέρνηση δεν ζητά πλέον διαγραφή του ελληνικού εξωτερικού χρέους (315 δις ευρώ). Αλλά θα ζητήσει ανταλλαγή με διάφορα ομόλογα]
(Έλληνας Υπ. Οικονομικών Γ.Βαρουφάκης, Financial Times, 02.02.2015 εδώ και εδώ)

και

“Η ουσία, όμως, είναι μια. Το ελληνικό δημόσιο χρέος, θα γίνει βιώσιμο, θα ανοίξει η προοπτική της πραγματικής ανάπτυξης και ο ελληνικός λαός επιτέλους θα ανασάνει.”

(Έλληνας Υπ. Οικονομικών Γ.Βαρουφάκης, ως διευκρίνιση του πιο πάνω που βασικά δεν αλλάζει το νόημα ότι η απαίτηση για διαγραφή του χρέους έχει εγκαταλειφθεί από την ελληνική κυβέρνηση)

Και τώρα; Τώρα από μέρος του προβλήματος, όσοι αρνούνταν να δεχτούν το χρέος σαν δικό τους, έχουν γίνει μέρος της λύσης από την στιγμή που εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στην “αριστερή” κυβέρνηση.
Ο Γ.Βαρουφάκης στις αίθουσες του Eurogroup και οι “αριστεροί” στις πλατείες : μπορεί να μην αποδέχτηκαν την πατρότητα του χρέους μα το υιοθέτησαν και θέλουν να το αποπληρώσουν, για να έρθει η ανάπτυξη.

Αυτό το σαββατοκύριακο συν-συγγράφουμε τις μεταρρυθμίσεις όπως τις λέμε τώρα, με δημιουργικότητα, μέσα στην τρελή χαρά.

Το 2010 ο χυδαίος Θ. Πάγκαλος (επέτειος της σύλληψης Οτσαλάν προχτές) είπε το “μαζί τα φάγαμε” και όλοι αντιδράσαμε. Το 2015, η ελληνική κυβέρνηση είπε “μαζί θα τα πληρώσουμε” και ο “αριστερός” κόσμος, στην συντριπτική του πλειοψηφία, από τα σόσιαλ μίντια, τους καναπέδες και τις πλατείες, επικρότησε, χειροκρότησε και συν-συγγράφει. Άραγε στο δωμάτιο με την ηλεκτρική καρέκλα έχει και κουτάκι εισηγήσεων;

Stakeholder management όχι αστεία.

Ένα ακόμα πισωγύρισμα στην ταξική συνειδητοποίηση του κόσμου: μετά την αποδοχή της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και της υπεραξίας της εργασίας ως Φυσιολογικά, ως Νόμους. Τώρα ο κόσμος αποδέχτηκε ότι θα χρεώνονται τα κράτη για χάρη του Κεφαλαίου και όχι μόνο θα πλερώνει αυτός το λογαριασμό, αλλά οι δανειστές θα του ανα-διαρθρώνουν την ζωή του και των παιδιών του, και της κοινωνίας όλης για να είναι αποδοτική αυτή η αποπληρωμή. Και όποτε έχει “αριστερή” κυβέρνηση θα τον αφήνουν να παίζει και λίγο με το τιμόνι.

Καλώς ορίσατε στην πολιτικώς ορθή σκλαβιά.

Άκου τώρα το “Welcome to the Machine” τών Pink Floyd.

ΑΧΠ from  topronomiotouftwxou.wordpress.com